پتوس سبز

پتوس سبز یکی از انواع گیاهان آپارتمانی پرطرفدار است که یکی از دلایل اصلی محبوبیت آن زنده ماندن و رشد این گیاه تنها در آب و بدون خاک است.

پتوس سبز گیاهی همیشه سبز، رونده و چند ساله می باشد.گیاه پتوس در محیط منزل یا محل کار می تواند از ۱۸۰ تا ۳۰۰ سانتی‌متر رشد کند . برگ‌های آن روشن و براق و به شکل قلب بوده و معمولا به رنگ سبز پر رنگ ، ابلق ، زرد (سبز کمرنگ ) و سفید سبز هستند.

نام انگلیسی:Devil’s Ivy

نام علمی: Epipremnumaureum

ازخانواده : Araceae

خاستگاه و مبداء پیدایش پتوس سبز بومی مناطق گرمسیری جنوب شرقی آسیا و جزایر غربی اقیانوس آرام است

مهمترین گونه های پتوس :

پتوس گونه های مختلفی دارد که هر کدام دارای ظاهری متفاوت هستند.بعضی اوقات با به دلیل شباهت برگها با گیاه فیلودندرون اشتباه گرفته می شود که برگها در گیاه فیلودندرون نوک تیز و کاملا قلبی شکل هستند و با برگهای کشیده‌ی پوتوس متفاوتند می باشد.در ادامه با انواع گونه های پتوس آشنا می شویم:

• پتوس سبز (Jade Pothos):

عمومی و فراوان ترین گونه از پوتوس می باشد که دارای برگ های سبز و دارای سازگاری بیشتری با محیط می باشد و نیاز نوری کمی دارد.

• پتوس نئون (Neon pothos):

پتوس نئون، پتوس آهک یا پتوس زرد، از گونه‌های بسیار مقاوم در برابر نور کم است. شاید با دیدن این برگ‌های رنگی، فکر کنید که این گیاه به نور زیاد احتیاج دارد، اما این گونه، یک گیاه عالی برای محیط‌‌های تاریک و بدون نور است. امروزه به اشتباه، این گونه را پتوس طلایی صدا می‌زنند. در صورتی که پتوس طلایی به پتوس ابلق که در ادامه معرفی خواهیم کرد، اطلاق می‌شود

• پتوس مرمری (Marble Queen Pothos):

این گونه، بیشتر از همه گونه‌های پتوس به نور احتیاج دارد. اگر خانه یا محل کارتان از نور عالی و درخشان برخوردار است می‌توانید از این گونه نگهداری کنید

• پتوس حصیری( Monsteraadansonii):

مهمترین ویژگی این گونه از پوتوس که آن را نسبت به سایر گونه های آن متمایز ساخته وجود شکاف‌هایی روی برگ‌های این گیاه می باشد.

• پتوس ساتین (silver/satin pothos):

پتوس ساتین نیز یکی از گونه های محبوب خانواده پتوس می بشد. این گیاه برگها نوک تیز هستند و به طرفین خم می‌شوند و شکل قلبی برگها به نیزه شبیه تر می‌شود. برگهای این گیاه دارای طرح و رنگ فوق العاده سبز با لک های نقره ای است.

• پتوس ارتشی( N-Joy pothos):

برگهای این گونه کوچکتر از انواع دیگر است و لبه آنها کمی موج دار است.به آبیاری حساس است و در صورت آبیاری زیاد، لکه های قهوه ای روی برگها ظاهر می‌شود. بنابراین اجازه دهید خاک کامل خشک شود سپس به آبیاری اقدام کنید. نور روشن و غیر مستقیم برای داشتن برگهای ابلق ضروری است.

•  پتوس ابلق (Golden Pothos):

پتوس طلایی یا ابلق رایج ترین گونه آپارتمانی از پتوس است. برگهای این گونه به رنگ سبز است که با لایه های از رنگ زرد یا کرم نقاشی شده است.

پتوس منجولا، پتوس بلک ،پتوس  شیخی،پتوس چروک و…گونه های دیگر پوتوس می باشد.

 

خصوصیات ظاهری و تیپ رویشی پتوس سبز :

 

محل نگهداری :

یکی از انواع گیاهان آپارتمانی پرطرفدار در خانه‌ها است. این گیاه آپارتمانی جزو گیاهان رونده آپارتمانی است که خود شما هم تا به حال یا داشته‌اید یا هنوز دارید یا حداقل دیده‌اید. شرایط آسان نگه‌داری پتوس سبب شده بسیاری از این گیاه در خانه نگهداری کنند.یکی از دلایل اصلی محبوبیت پتوس، زنده ماندن و رشد این گیاه تنها در آب و بدون خاک است. بنابراین با توجه به این ویژگی می‌تواند برای افراد مبتدی در زمینه نگهداری گل و گیاه نیز مناسب باشد. همچنین این گیاه در طیف وسیعی از شرایط محیطی رشد می‌کند و یک گزینه عالی برای حمام یا دفتر کار شما است زیرا می‌تواند نور کم را تحمل کند و با خاک فقیر و خشکی کوتاه مدت به خوبی کنار بیاید.

ویژگی پتوس سبز:

گیاه پتوس در لیست گیاهان سمی برای کودکان و حیوانات خانگی قرار می‌گیرد و به دلیل داشتن اگزالات کلسیم، در صورت مصرف ( جویدن و خوردن برگها ) ممکن است باعث تحریک و استفراغ شود. حتی شیره گیاه نیز ممکن است باعث ایجاد حساسیت در افراد بسیار حساس شود. بنابراین باید این گیاه را دور از دسترس بچه ها و حیوان خانگی خود قرار دهید.

یکی از خصوصیات مثبت نگهدار ی پتوس، موثر بودن در تصیفه هوا است.سمومی مانند: فرمالدئید، تولوئن، زایلن و بنزن را از محیط پاک می‌کند. این خصوصیت پتوس، سبب می‌شود که یک گیاه مناسب برای اتاق خواب و فضاهای خانگی باشد.

نگهداری در آب و نگهداری در گلدان از ویژگی‌های منحصربه‌فرد پتوس مرمری است. شما می‌توانید متناسب با سلیقه خودتان این گیاه را به دو شیوه نگهداری کنید.از آنجا که پتوس‌ها گیاه بالاورنده هستند و ارتفاع می‌یابند، شما می‌توانید به عنوان یک گیاه آویزی تزئینی نیز از آن بهره ببرید.

 

نحوه آبیاری پتوس سبز :

زمان مناسب برای آبیاری پتوس زمانی است که رویه خاک گلدان کامل خشک شده باشد. گیاه پوتوس خاک همیشه خشک و یا مرطوب را دوست ندارد و با آبیاری منظم از خشکی کشیدن گیاه که سبب قهوه ای و خشک شدن لبه برگها می‌شود، جلوگیری کنید. همچنین گیاه را بیش از حد آبیاری نکنید و اجازه ندهید خاک آن حالت باتلاقی پیدا کند چرا که در این زمان رشد گیاه متوقف می‌شود و خطر پوسیدگی آن وجود دارد. در صورتی که در نگهداری گیاهان مبتدی هستید، می‌توانید این گیاه را در آب نگهداری کنید تا مشکلات آبیاری نادرست و آلودگی های خاک برای آن اتفاق نیفتد.

نور مناسب پتوس سبز:

پتوس در طیف وسیعی از شرایط نوری رشد می‌کند اما نور روشن و غیر مستقیم را ترجیح می‌دهد. این گیاه نور کم، نیم سایه و یا سایه را به خوبی تحمل می‌کند اما نوع مرمری و ابلق به دلیل داشتن برگهای روشن باید نور بیشتری دریافت کنند تا رنگ زیبای برگهای خود را از دست ندهند. توجه کنید که به هیچ عنوان گیاه را در معرض نور مستقیم آفتاب قرار ندهید چرا که باعث سوختگی برگ ها می‌شود. نیاز نوری کم گیاه پتوس را برای ادارات، شرکت ها و خانه های کم نور مناسب کرده است.

دما مناسب نگهداری پتوس سبز:

بهترین دما برای رشد این گیاه دمای ۱8 الی ۲6 درجه سانتی گراد است

رطوبت مناسب برای پتوس سبز:

پتوس، رطوبتِ کم را می‌تواند تحمل کند، اما رطوبت زیاد رادوست دارد. کمبود رطوبت و خشکی هوا باعث نوک سوزی برگها در پتوس می شود. برای داشتن برگهای پهن و بزرگ لازم است رطوبت آن را از طریق غبارپاشی و یا استفاده از دستگاه بخور آب سرد تامین کنیم.

 

خاک مناسب برای پتوس سبز:

خاک سبک، غنی از مواد مغذی، کمی اسیدی و دارای زهکشی بالا برای انواع پتوس مناسب است.

 

نحوه تکثیری پتوس سبز:

تکثیر پتوس بسیار ساده است و می توان از طریق قلمه زدن در آب و یا خاک تکثیر کرد. تنها با گرفتن یک قلمه 8 الی 10 سانتی متری به همراه حداقل یک برگ و گره ( محل اتصال برگ یه شاخه) و ریشه دار کردن آن در آب یا خاک، انجام می‌شود. به دلیل رشد سریع پتوس، قلمه ها به سرعت و در مدت نهایتا 2 هفته ریشه دار شده و برگهای جدید تولید می‌کنند.

آفات و بیماریهای پتوس سبز:

آفات رایج گیاهان آپارتمانی مانند کنه‌های عنکبوتی، شپشک آردآلود، تریپس، مگس سفید و مگس‌های قارچی می‌توانند روی گیاهان پوتوس تأثیر بگذارند. آنها همچنین مستعد ابتلا به بیماری هایی مانند پوسیدگی ریشه و پژمردگی باکتریایی هستند، اگرچه مشکلات بیماری به مراتب کمتر از مشکلات آفات است. روش های طبیعی و شیمیایی بسیاری برای کنترل آفات و بیماری ها با اثرات متفاوت وجود دارد.